Ola moz@s hoxe vouvos poñer un poema de Gloria Fuertes. Aquí o tedes:

Non vos estraña que

os vosos agasallos

                                                     cheguen trabucados?

Solo debedes escoitar

a nosa poesia e o

adiviñaredes.

O CAMELO COXIÑO (AUTO DOS REIS MAGOS)

O camelo picouse nun cardo do camiño

e o mecanico Melchor, con bó tiño deulle viño.

Baltasar foi repostar

Mais aló do quinto "pino"...

Mentres inquedo Melchor

Consultaba o seu "lonxinos"

Non chegamos, non chegamos

e o santo parto xa ten sido.

Son as doce e tres minutos

e os tres reis andan perdidos.

O camelo coxeando

máis morto que vivo

vai espeluxando a súa felpa

entre os troncos dos "olivos"

Achegándose a Melchor

Gaspar dille ao oído:

Vaia merda de camelo

que en Oriente che venderon!

Á entrada de Belén

ao camelo deulle o impo.

Ai que tristura tan grande

no seu beizo e o seu impo!

Íalle caendo a mirra

ao longo do camiño,

Baltasar leva os cofres

Melchor empurraba o bicho.

E ás tantas xa da alba

xa cantaban os paxariños...

Á porta de Belén

o supremo rei estaba.

Os tres reis quedaron

pampos e indecisos

oíndo falar coma un home,

a un neno ao mundo recén vido.

Non quero ouro nin incenso

nin eses tesouros tan fríos

quero o camelo!

Quéroo! Queroo!

A pé voltan os tres reis

abatidos e aflixidos

mentres o camelo deitado

faille coxegas ao meniño.

ADAPTACIÓN DO POEMA DE GLORIA FUERTES.