Ola moz@s hoxe
vouvos poñer un poema de Gloria Fuertes. Aquí o tedes:
Non
vos estraña que
os
vosos agasallos
cheguen
trabucados?
Solo
debedes escoitar
a
nosa poesia e o
adiviñaredes.
O
CAMELO COXIÑO (AUTO DOS REIS MAGOS)
O
camelo picouse nun cardo do camiño
e
o mecanico Melchor, con bó tiño deulle viño.
Baltasar
foi repostar
Mais
aló do quinto "pino"...
Mentres
inquedo Melchor
Consultaba
o seu "lonxinos"
Non
chegamos, non chegamos
e
o santo parto xa ten sido.
Son
as doce e tres minutos
e
os tres reis andan perdidos.
O
camelo coxeando
máis
morto que vivo
vai
espeluxando a súa felpa
entre
os troncos dos "olivos"
Achegándose
a Melchor
Gaspar
dille ao oído:
Vaia
merda de camelo
que
en Oriente che venderon!
Á
entrada de Belén
ao
camelo deulle o impo.
Ai
que tristura tan grande
no
seu beizo e o seu impo!
Íalle
caendo a mirra
ao
longo do camiño,
Baltasar
leva os cofres
Melchor
empurraba o bicho.
E
ás tantas xa da alba
xa
cantaban os paxariños...
Á
porta de Belén
o
supremo rei estaba.
Os
tres reis quedaron
pampos
e indecisos
oíndo
falar coma un home,
a
un neno ao mundo recén vido.
Non
quero ouro nin incenso
nin
eses tesouros tan fríos
quero
o camelo!
Quéroo!
Queroo!
A
pé voltan os tres reis
abatidos
e aflixidos
mentres
o camelo deitado
faille
coxegas ao meniño.
ADAPTACIÓN
DO POEMA DE GLORIA FUERTES.
